ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΓΕΛ ΠΕΥΚΩΝ

RadioPines

Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

"Η λίστα του Σίντλερ"

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ «ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ»

  
Την Παρασκευή, 12 Φεβρουαρίου 2016, η ομάδα της ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ στο πλαίσιο της θεματικής της «Ανθρώπινα Δικαιώματα και Ανθρωπιστική Κρίση» παρακολούθησε την ταινία «Η λίστα του Σίντλερ» μια ταινία που  διαδραματίζεται την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην Πολωνία όπου μετά την εισβολή των Γερμανών οι Εβραίοι οδηγούνται στο γκέτο της Κρακοβίας, οι περιουσίες τους δημεύονται και αναγκάζονται να κυκλοφορούν φορώντας το άστρο του Δαβίδ…
Αμερικάνικη ταινία του 1993
Σκηνοθεσία: Στ.Σπίλμπεργκ
Ηθοποιοί: Λίαμ Νίσον, Μπεν Κίνγκσλεϊ, Ραλφ Φίνες

Κριτική ταινίας: Καταπληκτική ταινία με πολλά ιστορικά στοιχεία. Στα πλαίσια της αφήγησης της ζωής του Σίντλερ ο Σπίλμπεργκ μας παρουσιάζει το ολοκαύτωμα, αλλά και τη ζωή των Γερμανών φασιστών. Αξιοσημείωτο  πως δεν αναφέρει τα αίτια που οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση! Η ταινία είναι ασπρόμαυρη γεγονός που σε ταξιδεύει σε άλλη εποχή προσθέτοντας στην ταινία δραματικότητα. Ο σκηνοθέτης επιλέγει να χρησιμοποιήσει χρώμα μόνο στις αισιόδοξες σκηνές. Χαρακτηριστική φράση που φανερώνει αισιοδοξία: «όποιος σώζει μια ζωή, σώζει τον κόσμο ολόκληρο». Τέλος, η συγκινητική μουσική, αλλά και η ερμηνεία των ηθοποιών απογειώνουν την ταινία, μια ταινία φρίκης που όμως είναι γεμάτη συναίσθημα και ευαισθησία.
Γκότση Μυρτώ, Α΄ Λυκείου
  Κριτική ταινίας: Οι δημιουργοί της ταινίας  απέδωσαν με τον καλύτερο τρόπο την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Εβραίων κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Τα ρεαλιστικά σκηνικά , τα κοστούμια και η μουσική σε μεταφέρουν στην μαύρη εκείνη εποχή  και σου δείχνουν το σκληρό πρόσωπο του ναζισμού Δίνεται η ευκαιρία να ζωντανέψουν μπροστά στα μάτια σου όλα εκείνα τα φρικιαστικά γεγονότα που διάβαζες στα βιβλία της ιστορίας. Ο εκμηδενισμός του ανθρώπου και της προσωπικότητας, ο φόβος για τον θάνατο,  η απώλεια αγαπημένων προσώπων είναι κάποια από τα θέματα που με επιτυχία θίγει η ταινία. Ακόμα και η επιλογή του σκηνοθέτη να προβάλει την ταινία σε ασπρόμαυρο φόντο εκφράζει τις σκληρές συνθήκες διαβίωσης αυτών των ανθρώπων και την μη  ύπαρξη ελπίδας. Θεωρείται, όχι άδικα, μια από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας του '90 με 12 υποψηφιότητες και 7 βραβεία Όσκαρ.
Δερμιτζάκη Ελένη, Α΄  Λυκείου


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου